Kondratieff IV:

De winter van Kondratieff IV startte per 2000. Het sleutelwoord voor de afsluiting van Kondratieff IV is: insolventie ... van banken en daarop volgend overheden noopt ons tot herzienning van ons geldstelsel, omdat fiducie een illusie zal blijken te zijn.

Wij laten ons  leiden door de beweging van de cycli en beschouwen deze als autonoom. Onze aanname is dat fasen van opbouw, groei, bloei en afbraak een deterministisch proces zijn. Ons economisch handelen versterkt  of verzwakt dit proces slechts.

De geschiedenis herhaalt zich...... echter steeds in een andere vorm en dimensie !

Al de revolutionaire veranderingen in de geldsfeer doorlopen dezelfde voorspelbare cyclus. Reële goederen worden gebruikt als onderpand voor waardepapieren; waarvan de waarde zo krankzinnig wordt opgedreven dat deze in geen verhouding meer staat tot de onderliggende waarde. Waarderingsgrondslagen worden aangepast om de gecreëerde waarde te rechtvaardigen. Op de hogere waarderingen en verwachtingen wordt zelfs de leencapaciteit vergroot waardoor een zichzelf voedende spiraal ontstaat en een ongefundeerde geldgroei geeft. Op het hoogtepunt is iedereen overtuigd van "prosperity 4ever". Wanneer de zeepbel uit elkaar spat, zijn alle financiële verantwoordelijken niet in staat hun eigen aandeel in de mislukking onder ogen te zien. Het enige wat we van deze cyclus leren is dat de economen en beleidsbepalers er niets van leren en vervolgens diepgravende studies aanboren om naar de oorzaak te zoeken! De oorzaak is deterministisch bepaald. Een cyclische beweging  welke de causaliteit aangeeft tussen geldschepping (=schuldcreatie) en geldvernietiging (=schuldsanering). Zo zal het teveel gecreëerde geld doordat  de kredietvraag sterk werd gestimuleerd worden vernietigd in de winter van ons huidige fiduciaire geldstelsel. Wanneer bij afsluiting van Kondratieff IV het vertrouwen in het financiële bestel er niet meer is wenst men zuiverheid. Iets tastbaars tegenover het virtuele geld waarmee we door de financiële autoriteiten zijn misleid.

Onze visie in 2002 was dat Goud tijdelijk zal terugkeren als waardeanker van ons geldstelsel
. Deze visie is inmiddels werkelijkheid geworden. Ons koersdoel van oorspronkelijk $ 3.000 per troy ounce per 2018 brengen we naar de achtergrond, omdat veel zal afhangen van de hyperinflatie van de US $. Ons geldstelsel welke nu is gebaseerd op fiducie met de US$ als sleutelvaluta zal het komende decennium een herijking ondergaan na hyperinflatie van de us$. Om de dood eenvoudige reden dat er voor de VS geen weg meer terug is om de geldgroei te beteugelen. Herijking van ons geldstelsel zal een noodzakelijk gevolg zijn. Tevens zal dit het einde zijn van de VS als economische macht.
De motivering hiervoor verklaren wij onderstaand.

Een onderkende cyclus is de 250-jarige cyclus welke de opkomst en ondergang van een economisch macht in zich heeft. Gaan we uit van 4-7-1776 en tellen daar 250 jaar bij dan zien we een ondergang van de VS als economische macht in de nabije toekomst. Het komende decennium zal waarschijnlijk in het teken staan van surseance  van de VS en wantrouwen in ons fiduciair geldstelsel. We zijn nog altijd van mening dat we bezig zijn met de correctiefase van de Kondratieff IV in het modern kapitalistische stelsel welke we laten starten per 4-7-1776; zijnde de onafhankelijkheid van de VS en publicatie van "Wealth of Nations", van Adam Smith.


Adam Smith (1723-1790)
 

Uitstel van de correctie is ontstaan door creatieve oplossingen, geldschepping en het accepteren van negatieve vermogensposities met de arrogantie dat we alles onder controle hebben. "The American Dream" is het symbool van dit tijdperk, met de VS als leidende en sturende natie. Het vertrouwen is zo ver opgeschroefd dat we op initiatief van de VS zelfs ons geldstelsel fiduciair hebben gemaakt. De laatste voetangels werden losgemaakt per 15-8-1971. Toen ontkoppelde Richard Nixon de dollar geheel van het Bretton Woods economische systeem. Op 1-7-1944 kwamen in Bretton Woods politici van 43 landen bijeen om een nieuw economisch systeem uit de grond te stampen. Dit op aandringen van zowel Franklin. D. Roosevelt als van John M. Keynes.
 
De bedoeling was om de dollar te koppelen aan goud en alle andere valuta aan de dollar. Een ounce goud (31,5 gram) werd gekoppeld aan 35 $dollar. Alle dollars zouden kunnen worden ingewisseld voor goud. Dit ging goed tot 1966 toen de toenmalige Amerikaanse president Lyndon B. Johnson de oorlog in Vietnam escaleerde en zijn blauwdruk voor een massale verzorgingstaat genaamd 'The Great Society' tot uitvoering bracht. Het geld dat voor deze oorlog en verzorgingstaats- uitbreiding werd gebruikt kwam niet alleen uit de belastingopbrengsten, maar ook uit een enorme uitbreiding van de geldhoeveelheid. Om de tekorten met het buitenland te dekken werd het goud uit Fort Knox op de internationale goudmarkt gebracht. Het meeste van dit goud was door Roosevelt bijeengebracht via inbeslagname in 1933 van al het privé goud van Amerikaanse burgers! In 1966 had de toenmalige president Charles de Gaulle al door dat er iets niet klopte. Dus in plaats van dollars te vragen voor de internationale betalingsbalans vroeg hij om de verscheping van baar goud. Dit ging door tot  augustus 1971, waarop Richard Nixon voorgoed het 'goudraam' sloot, zodat het onmogelijk was geworden voor andere landen om hun Amerikaanse dollars in goud te laten omzetten.
In feite betekende dit na 26 jaar het einde van het Bretton Woods monetaire systeem. Overigens zijn in Europa ook diverse monetaire afspraken om zeep geholpen. Het is maar de vraag of de Euro het overleeft. Door dit te accepteren werd toen door de rest van de wereld een vrijbrief gegeven voor de ongebreidelde dollar-creatie. Op dat moment startte de papieren illusie met nieuwe waarderings- en financieringsmethoden welke de overtolligheid van het teveel aan geldvorderingen  moeten vergoeilijken.

De VS lijkt een vrijbrief te hebben voor een ongebreidelde geldgroei met fiducie als waardeanker. Het gevolg zal zijn een plotselinge implosie a.g.v. een bezinning van de rest van de wereld over de financiële positie van de VS. Aanleiding zullen diverse vertrouwenscrises zijn uitmondend in een schuldsanering. Het betalen van rente- en aflossinsgveplichtingen is dan niet het probleem, maar het noodzakelijk terug betalen van de hoofdsom. Banken moeten noodgedwongen executeren omdat hun passiva wordt opgevraagd en dus liquiditeiten nodig zijn. Hierbij zullen grote verliezen geaccepteerd worden. Alleen hun continuïteit is belangrijk niet die van u.

De spiraalwerking
Wanneer er geen geldschepping plaats vindt, kan er slechts geleend worden van degenen die sparen en is de expansie van het bedrijfsleven een functie van de besparingen. (I = S) Echter het krediet hetwelk wordt verstrekt dat deze besparingen te boven gaat geeft aan de ondernemers extra koopkracht. Die extra koopkracht bij ondernemers gaat via de lonen naar de arbeiders waardoor de prijs van de factor arbeid de hoogte in wordt gestuurd. De ondernemers zullen om meer kredieten vragen om aan de gestegen kosten het hoofd te bieden. In geval van geldschepping (bankkrediet) zijn de kredietnemers niet langer meer op de spaarder aangewezen en zullen de ondernemers het tempo van de investeringen kunnen opvoeren in die mate dat deze min of meer gelijk is aan besparingen plus geldschepping. Zonder anker ontstaat een zichzelf voedende spiraal van geldcreatie. Omdat ons geldstelsel nog slechts fiduciair is en het vertrouwen in de US$ en de financiële veerkracht van de Amerikanen nog altijd groot is gaat met name de FED maar door met de geldexpansie.


Terug naar Kondratieff I |  Kondratieff II..|.. Kondratieff III


 

 

..
..

Macro naar micro ter verduidelijking

In feite genieten de Amerikanen voor hun ongebreidelde consumptie een leverancierskrediet van de rest van de wereld. Een leverancier verstrekt krediet zolang de afzet en/of vertrouwen in  terugbetaling ervan niet wordt betwijfeld. De economische groei is met name van belang voor het vertrouwen in de terugbetaling. Deze groei is de het laatste decennium uitsluitend voortgekomen uit geldschepping door kredietverruiming, belastingverlagingen en van het gezinsbudget door het massaal oversluiten van hypotheken voor een lagere rente. Individuele kredietrisico's verwateren door securisaties van de leningen.  

Het monetaire vertrouwen is o.a. meetbaar in de correlatie tussen goud en de $. Goud reageert op het vermoeden dat de financiële overheden de zaak niet meer onder controle hebben. Het edelmetaal krijgt wederom zijn functie als boodschapper van het slechte nieuws en begint aan de onthulling van de meest frivole fictie in 's werelds geldgeschiedenis n.l. de papieren illusie van het $-imperium.

Een afname van het leverancierskrediet, omreden de verwachting van een afnemende afzet en/of vertrouwen, betekent herfinanciering tegen slechtere condities (hogere rente). Wat mogelijk een obligatie-crash in de VS teweeg kan brengen. In het voorjaar van 2003 manifesteerde deze zich al, maar werd tenietgedaan doordat de FED de geldhoeveelheid sterk verruimde. De papieren illusie viert derhalve hoogtij. Het financiële seniorschap, verpersoonlijkt in Greenspan en nu gevolgd door Bernanke, is ook een belangrijke factor voor het vertrouwen. Bush en Bernanke zullen er daarom ook alles aan doen dit seniorschap te behouden, zowel op politiek als financieel terrein.

Er zijn verschillende cycli te onderscheiden. De kondratieff cyclus heeft geldschepping (schuldcreatie) en geldvernietiging (schuldsanering) in zich. Toen Nicolai Kondratieff zijn bevindingen deed was de winter van de 3e golf in het modern kapitalisme in volle gang. Eerst pas met " Business Cycles" in 1932 van de hand van Schumpeter, was er voldoende aandacht gevestigd op de cycles. De onbekendheid toen betekende dat er geen tegenkrachten waren ter voorkoming. Greenspan en Bernanke hebben zeker "Business Cycles" gelezen en zijn beducht van de Kondratieff-winter. Men zal de deflatoire periode zoals die zich tijdens de vorige 3 K-waves manifesteerde bestrijden. En dat is wat er nu gebeurd. Monetair inflationeren; papieren dollars worden over de markt gestort. De uitwerking hiervan vinden we in de verkeersvergelijking van Fisher:

MV=PT

We staan  even stil bij deze monetaire formule die de eenvoud zelf is. M = geldhoeveelheid, V = velocity (omloopsnelheid) P = prijsniveau en T = transacties; beschouw dit als het binnenlands bruto produkt. In het linker deel van de formule is M een variabele en V nagenoeg een constante gebleken het afgelopen decennium. Wanneer de geldhoeveelheid stijgt zal PT moeten stijgen. T zien we echter niet stijgen; de motor blijft stagneren. Dus zal het prijsniveau als uiteindelijke resultante stijgen.
Als de groei van de geldhoeveelheid hoger is dan de som van inflatie en reële economische groei, leidt dit op termijn altijd tot prijsstijgingen. Sinds 2001 ligt de groei van de Europese geldhoeveelheid ruim boven de referentiewaarde van de ECB van 4,5 %. De afgelopen 2 jaar was de groei 8 %. Een krachtige renteverhoging is het enige middel om de geldberg niet verder te laten groeien.

Het laat zich raden wat voor gevolgen dit heeft voor de woningmarkt. Zeker na de hypotheek-bubble van de afgelopen jaren, waar overwaarden zijn gebruikt als onderpand voor consumptieve doeleinden en toekomstvoorzieningen. Een correctie daar maakt de Kondratieff-winter nog strenger en overleven met schulden wordt dan steeds moeilijker. Met schulden bent u overgeleverd aan de grillen van de curatoren van banken. Loan to value zal aflossingseisen geven die u niet kunt dragen.
Ondanks de forse monetaire en fiscale impulsen blijft de economische motor stagneren en dat vindt zijn oorzaak in de schuldenberg. Er zijn  financieringsmaatstaven geaccepteerd om de huidige schuldenlast draaglijk te maken(aflossingsvrij/perpetueel/fiscaliteiten). Hiermee wordt insolventie vooralsnog uitgesteld, maar zal executie het gevolg zijn.

Grenzen zijn echter bereikt

Bedrijven en particulieren bouwen bij matige vooruitzichten schulden af. Andersom werkt de psychologie ook: in een euforische situatie is men geneigd meer krediet op te nemen. Dit geeft juist die laatste boost aan de economische groei. Het overtollige geld vindt zijn weg naar de financiële markten alwaar het de koersen opdrijft hetgeen de verklaring is van de Bull-markt in de 2e helft van de 90-er jaren. Met de wetenschap hoe vorige Kondratieff-winters zich manifesteerden(deflatie) trachtte Greenspan door monetair inflationeren deflatie te bestrijden.

Hyper-inflatie van de us$
Vorm uw gedachten ook over de velocity(omloopsnelheid) in de verkeersvergelijking van Fisher: MV=PT. Wanneer men de dollar niet meer vertrouwt, wordt deze snel van de hand gedaan. De omloopsnelheid stijgt fors en overeenkomstig de formule zal P x T stijgen. T (bbp) stijgt echter niet in deze fase van lage dan wel afnemende economische groei(stagflatie), dus kan P als resultante fors stijgen. Omdat er geen spaarpotje meer is en  de tekorten en uitgavenprogramma's om nieuwe geldschepping vragen, wordt hiermee een bodem gelegd voor een niet meer in de hand te houden spiraal van geldschepping.
We zien thans (sept. 2012) het tegenovergestelde gebeuren ondanks QE s daalt de geldhoeveelheid. Dit vindt zijn oorzaak in het feit dat de dubieuze leningen van de banken worden opgekocht tegen de nominale waarde, iwaarvoor liquiditeiten terugvloeien. Deze liquiditeiten komen echter niet in de reeele economie, maar blijven als reserve op de balansen van de private banken.Echter op het moment dat het vertrouwen in de munt is verdwenen wordt geldt omgezet in goederen, andere valuta of goud. De geldhoeveelheid in omloop stijgt daardoor hard.  
Op het moment dat het vertrouwen omslaat neemt de omloopsnelheid sterk toe en is het beeld gelijk aan Argentinie in het begin van deze eeuw.
De combinatie van noodzakelijke geldschepping en een sterke toename van de omloopsnelheid was de vorige eeuw in Duitsland aanleiding voor  hyperinflatie. De ondraaglijke lasten als oorlogsschade betalingen van WWI was o.a. de aanleiding van het ontstaan van WWII.

WW III
Aflossing van de USA staatsschuld is een utopie laat staan dat men de renteverplichting nog kan nakomen. Dit maakt voortdurende herfinanciering van de US schulden noodzakelijk. Hiermee is de VS een speelbal geworden van zijn crediteuren. Herfinanciering in een verslechterende situatie is alleen onder voorwaarden en hogere rentecondities mogelijk. We zien anno 2007 ook dat de aandelen van de zwaar gehavende financiële instellingen worden opgekocht op de lage koersen. Ook kapitaalinjecties worden gedaan (UBS, Citycorp). Hiermee trekken de Olie-exporterende landen en China de macht naar zich toe en zetten zij de USA met de rug tegen de muur. Er is voor de VS dan nog maar één uitweg te weten militaire macht uitoefenen over de olievoorraden. Het Midden-Oosten wordt dan aangewezen als de aanstichters van de financiële ondergang van de Verenigde Staten.
Via de joodse lobby zal Israel de katalysator zijn. Een beroep op de bondgenoten kan dan aanleiding zijn tot een escalerend gewapend conflict welke ook Europa betrokken maakt. Rusland zal de zijde van de Olie-exporterende landen kiezen. Immers het Westen gesterkt door het IMF heeft destijds misbruik gemaakt van de failliete situatie van het voormalige Sovjet-imperium. Rusland zal zich wreken nu zij een rijke grondstoffen natie is.

WW III is dan een feit !!!


© 1994-2010

info@beurscyclus.nl