Kondratieff IV:
De
winter van Kondratieff IV startte per 2000. Het sleutelwoord voor de
afsluiting van Kondratieff IV is: insolventie ...
van banken en daarop volgend overheden noopt ons tot herzienning van ons
geldstelsel, omdat fiducie een illusie zal blijken te zijn.
Wij laten ons leiden door de beweging van de cycli en beschouwen deze als
autonoom. Onze aanname is dat fasen van opbouw, groei, bloei en afbraak een
deterministisch proces zijn. Ons economisch handelen versterkt of verzwakt
dit proces slechts.
De geschiedenis herhaalt
zich...... echter steeds in een andere vorm en dimensie !
Al de revolutionaire veranderingen in de geldsfeer doorlopen dezelfde
voorspelbare cyclus. Reële goederen worden gebruikt als onderpand voor
waardepapieren; waarvan
de waarde zo krankzinnig wordt opgedreven dat deze in geen verhouding
meer staat tot de onderliggende waarde. Waarderingsgrondslagen worden
aangepast om de gecreëerde waarde te rechtvaardigen. Op de hogere
waarderingen en verwachtingen wordt zelfs de leencapaciteit vergroot
waardoor een zichzelf voedende spiraal ontstaat en een ongefundeerde
geldgroei geeft. Op het hoogtepunt is iedereen overtuigd van "prosperity
4ever". Wanneer de zeepbel uit elkaar spat, zijn alle financiële
verantwoordelijken niet in staat hun eigen aandeel in de mislukking onder
ogen te zien. Het enige wat we van deze cyclus leren is dat de economen en
beleidsbepalers er niets van leren en vervolgens diepgravende studies
aanboren om naar de oorzaak te zoeken! De oorzaak is deterministisch
bepaald. Een cyclische beweging welke de causaliteit aangeeft tussen
geldschepping (=schuldcreatie) en geldvernietiging (=schuldsanering). Zo zal
het teveel gecreëerde geld doordat de kredietvraag sterk werd gestimuleerd
worden vernietigd in de winter van ons huidige fiduciaire geldstelsel.
Wanneer bij afsluiting van Kondratieff IV het vertrouwen in het financiële
bestel er niet meer is wenst men zuiverheid. Iets
tastbaars tegenover het virtuele geld waarmee we door de financiële
autoriteiten zijn misleid.
Onze visie in 2002 was dat Goud tijdelijk zal terugkeren als waardeanker van ons
geldstelsel. Deze visie is inmiddels
werkelijkheid geworden. Ons koersdoel van oorspronkelijk $ 3.000 per troy
ounce per 2018 brengen we naar de achtergrond, omdat veel zal afhangen van
de hyperinflatie van de US $. Ons geldstelsel welke nu is gebaseerd op
fiducie met de US$ als sleutelvaluta zal het komende decennium een herijking
ondergaan na hyperinflatie van de us$. Om de dood eenvoudige reden dat er
voor de VS geen weg meer terug is om de geldgroei te beteugelen. Herijking
van ons geldstelsel zal een noodzakelijk gevolg zijn. Tevens zal dit het
einde zijn van de VS als economische macht.
De motivering hiervoor verklaren wij onderstaand.
Een onderkende cyclus is de 250-jarige cyclus welke de
opkomst en ondergang van een economisch macht in zich heeft. Gaan we uit van
4-7-1776 en tellen daar 250 jaar bij dan zien we een ondergang van de VS als
economische macht in de nabije toekomst. Het komende decennium zal
waarschijnlijk in het teken staan van surseance van de VS en wantrouwen in
ons fiduciair geldstelsel. We zijn nog altijd van mening dat we bezig zijn
met de correctiefase van de Kondratieff IV in het modern kapitalistische
stelsel welke we laten starten per 4-7-1776; zijnde de onafhankelijkheid van
de VS en publicatie van
"Wealth of Nations", van Adam Smith.
Adam Smith (1723-1790)
Uitstel van de correctie is ontstaan door creatieve
oplossingen, geldschepping en het accepteren van negatieve
vermogensposities met de arrogantie dat we alles onder controle hebben. "The
American Dream" is het symbool van dit tijdperk, met de VS als leidende en
sturende natie. Het vertrouwen is zo ver opgeschroefd dat we op initiatief
van de VS zelfs ons geldstelsel fiduciair hebben gemaakt. De laatste
voetangels werden losgemaakt per 15-8-1971. Toen ontkoppelde Richard Nixon
de dollar geheel van het Bretton Woods economische systeem. Op 1-7-1944
kwamen in
Bretton Woods politici van 43 landen bijeen om een nieuw economisch
systeem uit de grond te stampen. Dit op aandringen van zowel Franklin. D.
Roosevelt als van John M. Keynes.
De bedoeling was om de dollar te koppelen aan goud en alle andere valuta aan
de dollar. Een ounce goud (31,5 gram) werd gekoppeld aan 35 $dollar. Alle
dollars zouden kunnen worden ingewisseld voor goud. Dit ging goed tot 1966
toen de toenmalige Amerikaanse president Lyndon B. Johnson de oorlog in
Vietnam escaleerde en zijn blauwdruk voor een massale verzorgingstaat
genaamd 'The Great Society' tot uitvoering bracht. Het geld dat voor deze
oorlog en verzorgingstaats- uitbreiding werd gebruikt kwam niet alleen uit
de belastingopbrengsten, maar ook uit een enorme uitbreiding van de
geldhoeveelheid. Om de tekorten met het buitenland te dekken werd het goud
uit Fort Knox op de internationale goudmarkt gebracht. Het meeste van dit
goud was door Roosevelt bijeengebracht via inbeslagname in 1933 van al het
privé goud van Amerikaanse burgers! In 1966 had de toenmalige president
Charles de Gaulle al door dat er iets niet klopte. Dus in plaats van dollars
te vragen voor de internationale betalingsbalans vroeg hij om de verscheping
van baar goud. Dit ging door tot augustus 1971, waarop Richard Nixon
voorgoed het 'goudraam' sloot, zodat het onmogelijk was geworden voor andere
landen om hun Amerikaanse dollars in goud te laten omzetten.
In feite betekende dit na 26 jaar het einde van het Bretton Woods monetaire
systeem. Overigens zijn in Europa ook diverse monetaire afspraken om zeep
geholpen. Het is maar de vraag of de Euro het overleeft. Door dit te
accepteren werd toen door de rest van de wereld een vrijbrief gegeven voor
de ongebreidelde dollar-creatie. Op dat moment startte de papieren illusie
met nieuwe waarderings- en financieringsmethoden welke de overtolligheid van
het teveel aan geldvorderingen moeten vergoeilijken.
De VS lijkt een vrijbrief te hebben voor een
ongebreidelde geldgroei met fiducie als waardeanker. Het gevolg zal zijn een
plotselinge implosie a.g.v. een bezinning van de rest van de wereld over de
financiële positie van de VS. Aanleiding zullen diverse vertrouwenscrises
zijn uitmondend in een schuldsanering. Het betalen van rente- en
aflossinsgveplichtingen is dan niet het probleem, maar het noodzakelijk
terug betalen van de hoofdsom. Banken moeten noodgedwongen executeren omdat
hun passiva wordt opgevraagd en dus liquiditeiten nodig zijn. Hierbij zullen
grote verliezen geaccepteerd worden. Alleen hun continuïteit is belangrijk
niet die van u.
De spiraalwerking
Wanneer er
geen geldschepping plaats vindt, kan er slechts geleend worden van degenen
die sparen en is de expansie van het bedrijfsleven een functie van de
besparingen. (I = S) Echter het krediet hetwelk wordt verstrekt dat deze
besparingen te boven gaat geeft aan de ondernemers extra koopkracht. Die
extra koopkracht bij ondernemers gaat via de lonen naar de arbeiders
waardoor de prijs van de factor arbeid de hoogte in wordt gestuurd. De
ondernemers zullen om meer kredieten vragen om aan de gestegen kosten het
hoofd te bieden. In geval van geldschepping (bankkrediet) zijn de
kredietnemers niet langer meer op de spaarder aangewezen en zullen de
ondernemers het tempo van de investeringen kunnen opvoeren in die mate dat
deze min of meer gelijk is aan besparingen plus geldschepping. Zonder anker
ontstaat een zichzelf voedende spiraal van geldcreatie. Omdat ons
geldstelsel nog slechts fiduciair is en het vertrouwen in de US$ en de
financiële veerkracht van de Amerikanen nog altijd groot is gaat met name de
FED maar door met de geldexpansie.
Terug naar Kondratieff I |
Kondratieff II..|..
Kondratieff III
|
..
..
Macro naar micro
ter verduidelijking
In feite
genieten de Amerikanen voor hun ongebreidelde consumptie een
leverancierskrediet van de rest van de wereld. Een leverancier verstrekt
krediet zolang de afzet en/of vertrouwen in terugbetaling ervan niet
wordt betwijfeld. De economische groei is met name van belang voor het
vertrouwen in de terugbetaling. Deze groei is de het laatste decennium
uitsluitend voortgekomen uit geldschepping door kredietverruiming,
belastingverlagingen en van het gezinsbudget door het massaal
oversluiten van hypotheken voor een lagere rente. Individuele
kredietrisico's verwateren door securisaties van de leningen.
Het monetaire vertrouwen is o.a. meetbaar in de
correlatie tussen goud en de $. Goud reageert op het vermoeden dat de
financiële overheden de zaak niet meer onder controle hebben. Het edelmetaal
krijgt wederom zijn functie als boodschapper van het slechte nieuws en
begint aan de onthulling van de meest frivole fictie in 's werelds
geldgeschiedenis n.l. de papieren illusie van het $-imperium.
Een afname van het leverancierskrediet, omreden de
verwachting van een afnemende afzet en/of vertrouwen, betekent
herfinanciering tegen slechtere condities (hogere rente). Wat mogelijk een
obligatie-crash in de VS teweeg kan brengen. In het voorjaar van 2003
manifesteerde deze zich al, maar werd tenietgedaan doordat de FED de
geldhoeveelheid sterk verruimde. De papieren illusie viert derhalve hoogtij.
Het financiële seniorschap, verpersoonlijkt in Greenspan en nu gevolgd door
Bernanke, is ook een belangrijke factor voor het vertrouwen. Bush en
Bernanke zullen er daarom ook alles aan doen dit seniorschap te behouden,
zowel op politiek als financieel terrein.
Er zijn verschillende cycli te onderscheiden. De kondratieff cyclus heeft
geldschepping (schuldcreatie) en geldvernietiging (schuldsanering) in zich.
Toen Nicolai Kondratieff zijn bevindingen deed was de winter van de 3e golf
in het modern kapitalisme in volle gang. Eerst pas met " Business Cycles" in
1932 van de hand van Schumpeter, was er voldoende aandacht gevestigd op de
cycles. De onbekendheid toen betekende dat er geen tegenkrachten waren ter
voorkoming. Greenspan en Bernanke hebben zeker "Business Cycles" gelezen en
zijn beducht van de Kondratieff-winter. Men zal de deflatoire periode zoals
die zich tijdens de vorige 3 K-waves manifesteerde bestrijden. En dat is wat
er nu gebeurd. Monetair inflationeren; papieren dollars worden over de markt
gestort. De uitwerking hiervan vinden we in de verkeersvergelijking van
Fisher:
MV=PT
We staan even stil bij deze monetaire formule die de
eenvoud zelf is. M = geldhoeveelheid,
V = velocity (omloopsnelheid)
P = prijsniveau en T
= transacties; beschouw dit als het binnenlands bruto produkt. In het linker
deel van de formule is M een variabele en V nagenoeg een constante gebleken
het afgelopen decennium. Wanneer de geldhoeveelheid stijgt zal PT moeten
stijgen. T zien we echter niet stijgen; de motor blijft stagneren. Dus zal
het prijsniveau als uiteindelijke resultante stijgen.
Als de groei van de geldhoeveelheid hoger is dan de som van inflatie en
reële economische groei, leidt dit op termijn altijd tot prijsstijgingen.
Sinds 2001 ligt de groei van de Europese geldhoeveelheid ruim boven de
referentiewaarde van de ECB van 4,5 %. De afgelopen 2 jaar was de groei 8 %.
Een krachtige renteverhoging is het enige middel om de geldberg niet verder
te laten groeien.
Het laat zich raden wat voor gevolgen dit heeft voor de woningmarkt. Zeker
na de hypotheek-bubble van de afgelopen jaren, waar overwaarden zijn
gebruikt als onderpand voor consumptieve doeleinden en
toekomstvoorzieningen. Een correctie daar maakt de Kondratieff-winter nog
strenger en overleven met schulden wordt dan steeds moeilijker. Met schulden
bent u overgeleverd aan de grillen van de curatoren van banken. Loan to
value zal aflossingseisen geven die u niet kunt dragen.
Ondanks de forse monetaire en fiscale impulsen blijft de economische motor
stagneren en dat vindt zijn oorzaak in de schuldenberg. Er zijn financieringsmaatstaven
geaccepteerd om de huidige schuldenlast draaglijk te
maken(aflossingsvrij/perpetueel/fiscaliteiten). Hiermee wordt insolventie
vooralsnog uitgesteld, maar zal executie het gevolg zijn.
Grenzen zijn echter bereikt
Bedrijven en particulieren bouwen bij matige vooruitzichten schulden af.
Andersom werkt de psychologie ook: in een euforische situatie is men geneigd
meer krediet op te nemen. Dit geeft juist die laatste boost aan de
economische groei. Het overtollige geld vindt zijn weg naar de financiële
markten alwaar het de koersen opdrijft hetgeen de verklaring is van de
Bull-markt in de 2e helft van de 90-er jaren. Met de wetenschap hoe vorige
Kondratieff-winters zich manifesteerden(deflatie) trachtte Greenspan door
monetair inflationeren deflatie te bestrijden.
Hyper-inflatie van
de us$
Vorm uw
gedachten ook over de velocity(omloopsnelheid) in de verkeersvergelijking
van Fisher: MV=PT. Wanneer men de dollar niet meer vertrouwt, wordt deze
snel van de hand gedaan. De omloopsnelheid stijgt fors en overeenkomstig de
formule zal P x T stijgen. T (bbp) stijgt echter niet in deze fase van lage
dan wel afnemende economische groei(stagflatie), dus kan P als resultante
fors stijgen. Omdat er geen spaarpotje meer is en de tekorten en
uitgavenprogramma's om nieuwe geldschepping vragen, wordt hiermee een bodem
gelegd voor een niet meer in de hand te houden spiraal van geldschepping.
We zien thans (sept. 2012) het tegenovergestelde gebeuren
ondanks QE s daalt de
geldhoeveelheid. Dit vindt zijn oorzaak in het feit dat de dubieuze
leningen van de banken worden opgekocht tegen de nominale waarde, iwaarvoor
liquiditeiten terugvloeien. Deze liquiditeiten komen echter niet in de
reeele economie, maar blijven als reserve op de balansen van de private
banken.Echter op het moment dat het vertrouwen in de munt is verdwenen wordt
geldt omgezet in goederen, andere valuta of goud. De geldhoeveelheid in
omloop stijgt daardoor hard.
Op het moment dat het vertrouwen omslaat neemt de omloopsnelheid sterk toe
en is het beeld gelijk aan
Argentinie
in het begin van deze eeuw.
De combinatie van noodzakelijke geldschepping en een sterke toename van de
omloopsnelheid was de vorige eeuw in Duitsland aanleiding voor
hyperinflatie. De ondraaglijke lasten als oorlogsschade betalingen van WWI
was o.a. de aanleiding van het ontstaan van WWII.
WW III
Aflossing van de USA staatsschuld is een utopie laat staan dat men de
renteverplichting nog kan nakomen. Dit maakt voortdurende herfinanciering
van de US schulden noodzakelijk. Hiermee is de VS een speelbal geworden van
zijn crediteuren. Herfinanciering in een verslechterende situatie is alleen
onder voorwaarden en hogere rentecondities mogelijk. We zien anno 2007 ook
dat de aandelen van de zwaar gehavende financiële instellingen worden
opgekocht op de lage koersen. Ook kapitaalinjecties worden gedaan (UBS,
Citycorp). Hiermee trekken de Olie-exporterende landen en China de macht
naar zich toe en zetten zij de USA met de rug tegen de muur. Er is voor de
VS dan nog maar één uitweg te weten militaire macht uitoefenen over de
olievoorraden. Het Midden-Oosten wordt dan aangewezen als de aanstichters
van de financiële ondergang van de Verenigde Staten.
Via de joodse lobby zal Israel de katalysator zijn. Een beroep op de
bondgenoten kan dan aanleiding zijn tot een escalerend gewapend conflict
welke ook Europa betrokken maakt. Rusland zal de zijde van de
Olie-exporterende landen kiezen. Immers het Westen gesterkt door het IMF
heeft destijds misbruik gemaakt van de failliete situatie van het voormalige Sovjet-imperium. Rusland zal zich wreken
nu zij een rijke grondstoffen natie is.
WW III is dan een feit !!!
|